Prikkelzinnen september 2018

In de hooischuur

Sandrine stond met haar rug tegen de hooibaal, dat wat harde hooisprietjes prikten in haar rug deerde haar niets. Een hand die richting haar kruis ging leidde haar af van dat prikkende gevoel. Het was de hand van Arjen, de melkboer. Hij stond dicht tegen haar aangedrukt. Zijn lichaam voelde warm tegen dat van haar. Hij rook naar Eau de Cologne gemengd met een beetje zweet. Hij trok haar hoofd naar achter aan haar vlecht, zodat haar hals vrij was om vurig door hem gekust te worden. Het wond haar altijd op als hij haar hardhandig aanpakte. Hij bepaalde wat er gebeurde en ze gaf zich er steeds weer vol verlangen aan over. Iedere week op dinsdag wachtte ze weer met smart totdat Arjen kwam om de lege melkflessen bij hun boerderij op te halen. Arjen was de zoon van de melkboer uit het dorp. Sandrine smolt altijd wanneer hij haar aankeek met zijn mooie blauwe ogen. Hij zag er goed uit en had sterke armen van het sjouwen met die zware melkbussen. Hij had altijd een gezonde blos op zijn gezicht, en een mooie kaaklijn. En hij had heerlijke stevige billen, die Sandrine altijd graag aanraakte als Arjen met zijn lichaam tegen haar aanreed. 

Sandrine voelde hoe Arjen zijn kruis tegen haar aanduwde. Zijn stijve geslacht was goed voelbaar door de dunne stof van zijn melkboeren uniform. Met zijn hand probeerde hij bij haar onder haar rokken te komen, maar dat was niet éénvoudig. Ze droeg er maar liefst drie over elkaar. Een nette rok, ook wel haar overrok genoemd, haar voering om de rok wat meer bolling te geven, en haar onderrok. Maar Arjen had al eerder al die lagen stof weten te omzeilen, en ook nu had zijn hand haar onderbroek gevonden. Door de stof heen voelde hij al hoe vochtig ze was. Dit was het moment waar Sandrine de hele week naar uit keek, naar zijn aanrakingen en zoenen hunkerde ze. Ze kon niet wachten tot hij weer met zijn hand haar pruimpje zou aanraken. Hoe zijn vingers langzaam bij haar naar binnen zouden gaan, om haar warme gleuf vast te laten wennen aan het naderende geweld waarmee hij zijn stijve bij haar naar binnen zou stoten. Zoals altijd draaide hij haar om, met haar gezicht tegen de hooibalen, met haar rug naar hem toe. Zo kon hij de rokken optillen en haar lange onderbroek naar beneden schuiven. Arjen voelde met zijn hand de kleine krulletjes boven haar poes. Hij schoof zijn hand voorzichtig naar beneden en ging met zijn vingers over haar klit. Sandrine kon een kreun niet onderdrukken. Gewillig bukte ze wat voorover zodat hij bij haar naar binnen kon. Met ferme stoten nam hij volledig bezit van haar. Eerst ging hij bij haar naar binnen met snelle harde stoten, om vervolgens heel langzaam zijn stijve penis eruit te halen, en die voorzichtig weer helemaal bij haar naar binnen te schuiven. Vooral dat laatste maakte Sandrine gek van verlangen. Ze voelde haar benen langzaam week worden. Met een hand leunde ze tegen de hooibaal aan, en met die andere wist ze haar kruis te bereiken. Ze voelde nu zelf ook hoe nat ze was en gleed met haar wijsvinger voorzichtig heen en weer over haar pruimpje. Aan het tempo en het gehijg van Arjen merkte ze dat het niet lang meer zou duren. Ze liet haar wijsvinger met ritmische bewegingen het tempo opvoeren. Ze bereikte een hoogtepunt en hoorde ook Arjen zacht kermend klaarkomen. Gelukkig was hij stil, want niemand mocht hen opmerken. Ze voelde hoe zijn warme zaad op haar billen landde, nadat hij zijn lid snel uit haar had gehaald. Dit zaad belandde nu op haar onderrok. Arjen verontschuldigde zich hiervoor, maar Sandrine zei lachend: “Zijn al die lagen stof toch nog ergens goed voor.” Ze was al lang blij dat zijn zaad in haar rok zat, en niet in haar zelf. Stel je voor dat ze zwanger raakte van hem. Wat moest ze haar vader dan vertellen? Haar vader deed zo zijn best om Sandrine bij de beruchte rokkenjagers uit de buurt te houden. Ze mocht zelfs nooit alleen van hem naar de markt. Altijd moest een van haar broers mee, zodat die haar -in opdracht van haar vader- in de gaten kon houden. Maar dat Arjen, die betrouwbare melkboer, iedere dinsdag onder zijn dochters rok dook, in hun eigen hooischuur nota bene, dat kon de boer vast niet waarderen. 

Maar voor Sandrine zijn het juist de dinsdagen die haar het gevoel geven dat ze leeft. Iedere maandag treft Sandrine hiervoor zelfs al de nodige voorbereidingen. Ze zorgt dat alle melkbussen op de boenplaats staan en schoongeboend zijn. De boenplaats ligt links van de hooischuur, achter de stal. Dus zowel de hooischuur, als de boenplaats zijn volledig uit het zicht vanaf de boerderij. En dat komt mooi uit, want dan kan Sandrine zich dinsdagmiddag altijd ongezien schuil houden bij de hooischuur, en daar wachten tot Arjen haar opzoekt, om de melkflessen op te halen, en haar een hoogtepunt te bezorgen.   

Er gaat weer een week voorbij waarbij Sandrine weer uitkijkt naar de dinsdag, haar favoriete dag waarop ze Arjen weer zal ontmoeten in de hooischuur. Zoals altijd komt Arjen weer naar de boenplaats achter de boerderij,  maar dit keer kijkt hij niet verlekkerd naar haar lichaam terwijl hij op haar af loopt, maar maakt hij een droevige indruk. Sandrine vraagt hem of er iets mis is. En er is zeker iets mis. Arjen laat een brief zien aan Sandrine. Het is een dienstplichtbrief. Hij is opgeroepen en moet zijn dienstplicht vervullen. Dat betekent dat hij nu voorlopig zijn taak als melkboer niet meer kan uitvoeren en dus kan hij Sandrine ook niet meer bezoeken op  de dinsdagen. 

Sandrine kan haar tranen niet bedwingen en omhelsd Arjen stevig. Arjen probeert haar gerust te stellen en zegt: “Rustig maar lieverd, het komt allemaal goed! Ik kom na mijn dienstplicht weer bij je terug. En tot die tijd wil ik dat je me iets beloofd! Iedere dinsdagnacht, om middernacht, wanneer je in je bedstee ligt, wil ik dat je aan me denkt. Beloof me dat je aan onze hete avonturen in de hooischuur denkt. En ik wil dat je dan stiekem jezelf betast. Weet dat ik iedere dinsdag om middernacht ook aan jou zal denken, en ook mijn lid in de hand zal nemen, wetende dat jij jezelf in je bedstee bevredigd.”  Met een ondeugende twinkeling in haar ogen kijkt ze Arjen aan. “Jij bent op missie en ik ben thuis in mijn bedstee terwijl we aan elkaar denken en onszelf bevredigen? Dat is heel opwindend.  En waar denk je dan aan als jij ver weg van hier, alleen in je bed ligt?”  “Ik denk aan je mooie ronde borsten, hoe ik die wil kneden, en hoe ik je aan je haar trek en je in je nek zoen”.  Sandrine ziet al voor zich hoe hij dat zal doen, en haar ademhaling wordt zwaarder. Ze trekt Arjen dicht tegen zich aan, en kan zo goed zijn mooie stevige ronde billen voelen. “Oh, dat klinkt lekker, ik zal je laten zien waar ik dan aan zal denken, als ik zo alleen in mijn bedstee lig, ver weg van jou” Ze gaat met haar hand naar de kruis van zijn broek, en daar voelt ze al zijn enorme bobbel. Ze wrijft met haar hand over de bobbel, en voelt hoe zijn stijve geslacht reageert op haar streling. Ze trekt zijn broek naar beneden, en trekt ook zijn onderbroek op zijn knieën. Nu neemt ze zijn gladde stijve penis in haar hand en beweegt die heen en weer. Ze kan niet langer wachten en gaat op haar knieën voor hem zitten. Voorzichtig likt ze aan zijn eikel, en langzaam neemt ze zijn hele geslacht in haar mond. Gulzig zuigt ze aan zijn lid, en kneed daarbij zijn heerlijke stevige billen. Hoewel dit goddelijk voelt, probeert Arjen zijn climax nog wat uit te stellen. Hij pakt Sandrine vast bij haar armen en tilt haar omhoog. Vervolgens duwt hij haar ruw naar achteren. Ze valt met een zachte landing op het hooi. Hij gooit de lagen stof van haar rokken omhoog, en trekt haar lange onderbroek uit. Hij spreidt haar benen wijd, en likt voorzichtig haar klit. Met zachte lange halen gaat zijn tong heen en weer. Daarna trekt hij haar lipjes wat uit elkaar en gaat met zijn tong dieper bij haar naar binnen. Sandrine houdt het bijna niet meer en probeert met haar handen het hooi vast te grijpen. Maar dan trekt Arjen haar overeind, gaat zelf liggen, en tilt hij Sandrine op hem. Ze zit nu met haar warme vochtige gleuf op zijn lid, en hij schuift haar over zijn stijve lid heen. Haar hele lichaam gloeit en tintelt. Arjen schuift daarna zijn lid bij haar naar binnen en beweegt haar op en neer. Ze bereidt hem nu als een paard, en voelt hoe hij lekker diep hij bij haar naar binnen gaat. Hij moet moeite doen om haar lijfje dat haar grote borsten in bedwang houdt los te trekken, en aan haar borsten te kunnen likken. Als hij dan ook nog met zijn handen stevig in haar billen knijpt kan ze het niet langer uithouden. De diepe tinteling van binnen, hoe zijn harde geslacht stevig stoot tegen haar gevoelige binnenste plekje. Hoe zijn sterke mannenhanden haar billen kneden en hoe zijn zachte lippen haar hard geworden tepels likken. Zoveel extatische sensaties tegelijkertijd maken dat ze komt. Het gevoel is zo intens, dat ze al bijna weer was vergeten dat dit voorlopig de laatste dinsdag is, dat ze zo’ n intens hoogtepunt met hem zou beleven.

* * * 

Twee weken later, als Arjen al op missie is ontvangt Sandrine een brief van Arjen. Als ze hem opent verwacht ze te zullen lezen hoe hij haar de liefde zal verklaren en verteld dat hij naar haar verlangd. Maar in de brief leest ze slechts het volgende bericht: “ Lieve Sandrine, morgen komt de DHL pakketdienst met een wit busje bij jullie langs. Deze zal een pakketje bezorgen dat alleen voor jou bedoeld is. Gebruik het cadeau dat bezorgd wordt altijd op ons afgesproken moment  dinsdag rond middernacht. Ik heb een bijpassend exemplaar en zal het ook gebruiken op onze vaste momenten dinsdagnacht. Ik hou van je en mis je, Arjen.” 

* * * 

De volgende dag komt er een inderdaad een bestelbusje langs dat stopt voor de boerderij. Sandrine haast zich naar buiten en neemt snel het pakketje in ontvangst, nog voor één van haar nieuwsgierige familieleden doorheeft dat er iets voor haar bezorgd werd. Ze neemt het pakketje mee naar de hooiberg, waar ze in alle rust zich kan verstoppen en de verpakking open kan maken. In de doos zit nog een doos waarop staat ‘op afstand bedienbare massagestaaf’ Ze maakt de tweede doos open, en vindt een zwarte rubberen staaf met daarop een aantal knopjes. Er zit een beschrijving bij waarop staat “Maak verbinding en synchroniseer je sensaties! De Duo stimulatie massagestaaf werkt via Bluetooth en communiceert heen en weer, zodat jij en je partner plezier kunnen delen, ongeacht de afstand”. Als ze op een van de knopjes drukt, begint de staaf te roteren en vibreren. Ze kijkt goed naar de staaf. In feite lijkt de staaf helemaal niet op het geslacht van Arjen, maar de gedachten dat hij haar deze staaf heeft gegeven, en verwacht dat ze die zal gebruiken terwijl ze aan hem denkt, windt haar toch wel op. Het is vandaag dinsdag, alleen nog lang niet middernacht, maar toch, Sandrine is te nieuwsgierig naar de rubberen staaf die ze zojuist per post heeft ontvangen, dat ze niet kan wachten en hem het liefst direct wil uitproberen. Ze kijkt even goed om zich heen, de kust is veilig, er is niemand in de buurt van de hooiberg, en al zou nu iemand hooi gaan halen, is de kans vrij klein dat ze haar zien zo achterin de schuur. Ze heeft dus alle rust en tijd om haar nieuwe speeltje uit te proberen. Ze gooit haar rokken omhoog zodat ze met haar hand bij haar onderbroek kan en gaat op een van de hooibalen zitten. Met haar rechterhand houdt ze de staaf tegen haar onderbroek aan en drukt op een van de knopjes om de staaf te activeren. De staaf maakt langzaam roterende bewegingen tegen haar klit. Ze denkt terug aan de laatste keer dat Arjen met zijn staaf tegen haar klit aankwam, dat voelde ook zo lekker. Ze denkt aan hoe zijn handen haar borsten aanraakten en dwaalt nu met haar eigen linkerhand af naar haar boezem. Haar bovenlijfje trekt ze iets losser, en ze voelt aan haar eigen borst. Haar tepel voelt hard, net zoals wanneer Arjen eraan zuigt. Ze trekt met haar rechterhand de onderbroek naar beneden, en houdt de staaf nu voor de ingang van haar vagina. Deze is zo vochtig dat ze zonder moeite de staaf bij haar naar binnen kan laten glijden. Ze schuift de staaf naar binnen en naar buiten, op het ritme dat voor haar zo lekker voelt, en haar gedachten doet afdwalen naar hoe Arjen altijd bij haar naar binnen stoot. Ze voert het tempo van de vibratie nog wat op, door nog een paar keer op het knopje van de massagestaaf te drukken. Diep in haar voelt ze hoe de staaf haar gevoelige plekje raakt. Ze laat de staaf los, en gebruikt haar vinger om haar klit te masseren. Maar de tintelingen diep in haar zijn zo intens, dat het niet lang meer duurt voordat ze met een zucht van verlichting klaar komt. Terwijl ze nog aan het uithijgen is, en haar onderbroek weer op wil trekken, hoort ze een gestommel. Ze schrikt op en ziet nog net een schaduw wegschieten uit de hooischuur. Gehaast probeert Sandrine haar rokken te fatsoeneren, ze stopt de zwarte rubberen staaf weer in de doos, en verstopt deze tussen de hooibalen achterin de schuur. Ze loopt via de boenplaats en de stallen om naar de bijkeuken en ziet daar haar vader kletsen met een jonge man in een melkboeren uniform. Haar vader roept haar naar zich toe en zegt: “ Sandrine, mag ik je even voorstellen, dit is Hans, de nieuwe melkboer. Hij komt onze lege melkbussen ophalen totdat Arjen weer terug is van zijn dienstplicht.” Sandrine bloost onmiddellijk zodra ze de nieuwe melkboer ziet. Terwijl Hans haar hand schudt geeft hij haar een dikke knipoog.   En het lijkt alsof hij met die knipoog wil zeggen..... “Je weet wat ik heb gezien in de hooischuur!”

Door: Yara Dusoleil

Geschreven voor de Prikkelzinnen bijéénkomst van 22 september van Eroscripta. Voor deze bijéénkomst is het thema: Anachronisme. (Dat is iets dat niet in de tijd past. Of in dit geval; elementen die niet in de tijd passen waarin of waarover je schrijft.)